کشف گنجینه‌ای از فسیل‌های نادر در بستر یک رودخانه
به گزارش خبرگزاری آنا، گروهی از کلکسیونر‌های فسیل در فلوریدا، حفره‌ای باستانی را در اعماق یک رودخانه کشف کرده‌اند که بقایای جانورانی کمیاب را در خود حفظ کرده است. این مجموعه شامل گونه‌هایی مانند آرمادیلوی غول‌پیکر، تنبل‌های بزرگ و یک گونه منحصر‌به‌فرد از خوک خرطوم‌دراز (Tapir) است. این کشف اطلاعاتی کم‌سابقه از حیات وحش در گذشته‌ای دور این منطقه ارائه می‌دهد.
نزدیک به ۵۰۰ هزار سال پیش گروهی از اسب‌ها، تنبل‌ها و آرمادیلو‌ها در منطقه‌ی بیگ‌بند به درون یک چاله سقوط کرده و جان باختند. رسوبات در طول زمان این اجساد را پوشاندند تا اینکه به تازگی دو کاوشگر فسیل، بقایای آنها را در بستر رودخانه‌ی استینهاچ کشف کردند. آنها سال‌ها در این رودخانه به جست‌وجوی فسیل پرداخته بودند، اما دید بسیار محدودی داشتند، اما یکبار به‌طور اتفاقی دندان‌های یک اسب را در کف رودخانه دیدند. آنها پس از کاوش بیشتر، بقایای یک سُم و یک جمجمه خوک خرطوم‌دراز را نیز پیدا کردند. این فسیل‌ها به یک دوره کمتر شناخته‌شده از عصر پلیستوسن، یعنی ایروینگتونی میانی (Middle Irvingtonian) تعلق دارد. حدود ۷۵ درصد از ۵۵۲ فسیل کشف‌شده متعلق به اسب‌هایی از گروه کبالین (Caballines) است، که شامل اسب‌های اهلی امروزی و خویشاوندان وحشی آنها می‌شود.
راشل ناردوچی (Rachel Narducci) مدیر مجموعه فسیل‌های مهره‌داران در موزه تاریخ طبیعی فلوریدا، در این رابطه می‌گوید: «ثبت فسیل در سراسر جهان، نه فقط در فلوریدا، در بازه زمانی عصر پلیستوسن ناقص است. این کشف به ما امکان می‌دهد که بینش بهتری از گونه‌هایی به‌دست بیاوریم که در حال تغییر شکل و اندازه بدنشان بودند.»
پیش از این کشف، تنها یک محل دیگر در فلوریدا وجود داشت که بقایایی از این دوره پیدا شده بود. این فسیل‌ها به روشن شدن چگونگی انقراض گونه‌های قدیمی و ظهور گونه‌های جدید کمک می‌کنند و نشان می‌دهند که برخی حیوانات، مانند آرمادیلو‌های غول‌پیکر، چگونه به مرور زمان اندازه بدنشان تغییر کرده، اما ساختار استخوان‌هایشان همانطور مانده است. در حالی که فسیل‌های زیادی از اوایل و اواخر پلیستوسن وجود دارد، بازه زمانی ایروینگتونی میانی همچنان یک حلقه گمشده در ثبت فسیل‌های جانوری محسوب می‌شود. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که برخی گونه‌های جانوری می‌بایست طی این دوره بزرگ‌تر باشند.
انتهای پیام/
